W Wielkiej Brytanii już trzeci dzień trwają obchody 60-tej, rocznicy panowania królowej Elżbiety II. Rocznica jest diamentowa. „She is a diamond”. Na monarchii się nie znam, nie wiem nawet czy mi się to podoba czy nie. Jednak taki jubileusz na pewno jest wart świętowania, bo 60 lat na tronie to nie byle co.

Pamiętam, że jedna z pierwszych informacji dotyczące królowej Anglii, które zaczęłam rozumieć jako małe dziecko, było to, że królowa ma pieski. Takie z krótkimi nóżkami. Dopiero po latach dowiedziałam się jak nazywa się ulubiona rasa Królowej Elżbiety II: Walijskie corgi pembroke. Królowa miała ich łącznie 16.

Corgi to psy pasterskie, zaganiające, jednak coraz częściej pełnią rolę psów do towarzystwa. Sa bardzo  żywiołowe, chętne do zabawy, wspaniałe psy rodzinne. Corgi jest potomkiem cardigana, rasy która powstała pomiędzy VIII-X wiekiem, gdy na południowym wybrzeżu Walii osiedlili się Wikingowie. Przywieźli oni ze sobą skandynawskie pasterskie szpice ze szczątkowym ogonem. Obie rasy były bardzo pomocne w zaganianiu i pilnowaniu bydła i gęsi. Związek kynologiczny zainteresował się corgi dopiero w początkach zeszłego stulecia, jest to więc rasa stosunkowo młoda.

Ponieważ corgi jest spokrewniony ze starą rasą cardigana, o jej pochodzeniu krążą legendy. Jedna z nich mówi, że niziutkie corgi służyły leśnym wróżkom za wierzchowce… Jeśli dokładnie przyjrzymy się brązowym łatom corgi, zobaczymy ślad uprzęży 🙂