Dzisiejszy spacer był niesamowity. Berek generował wyjątkowo dużo energii. Nie przypominam sobie, żeby kiedykolwiek tak szybko i zacięcie biegał. Coś niesamowitego! Berek złapał trop już na samym początku spaceru, jak tylko spuściłam go ze smyczy. Seterowy galop, po czym pełen euforii cwał, zaczął się po minucie. Berek biegł, dla samej radości biegania. Gdy oddalał się ode mnie za daleko, wołałam, a on łukiem do mnie wracał, nie zmniejszając tempa. Już po paru minutach musiał ostudzić się w błocie, a potem wytarzać w śniegu. Przez cały dwugodzinny spacer Berek krążył z nosem przy ziemie i węszył. Stwierdzam, że nie ma nic cudowniejszego niż spacer z Berkiem, ale tylko po bezpiecznej okolicy, gdzie nie muszę się denerwować, że coś się stanie.
Popatrzcie na to psie szczęście na zdjęciach poniżej. Cudowny widok, prawda? 🙂
Pies Berek 
O jejku.. 🙂 Ogromnie zazdroszczę Wam takich terenów! Emet nie ma gdzie tak się wybiegać 😦
Teraz jestem u rodziców przez kilka dni i to właśnie tu są takie fajne tereny. Tam gdzie mieszkamy jest z tym trochę gorzej – pola mniejsze, albo trzeba dojechać 😦
Szczerze mówiąc ja też zazdroszczę takich miejsc do biegania. Odkąd mój Rudi upolował kurę praktycznie nie mamy gdzie się podziać. Za dużo stresu. A wiosną zawsze widzę jakieś takie ożywienie i większe zapędy myśliwskie. Pozdrawiam.
Niestety stres jest zawsze i mnie to też bardzo męczy :(.
Pola (moja gordonka) i ja zazdrościmy Berkowi takich szalonych biegów. Mimo,że mieszkamy pod miastem to taka cudna swoboda jest dla mojej suni niedostępna, bo…. w okolicznych lasach i na sąsiadujących łąkach biegają dziki, no i jeszcze zostawiają zapachy sarenki , zajączki , dzikie koty , a Pola na spacerze to pies MYŚLISKI i pani (tj ja), na spacerze właśnie ,stanowi dla niej osobę non grata! Sumując : cudnie , że Barek może tak zapamiętale chasać !