Jakiś czas temu wspominałam, że poza Berkowym blogiem, prowadzę również blog o psim designie. Pomysł wziął się z tego, że jak każda psiara (panowie mają przeważnie trochę inne podejście do tego tematu), lubię psie gadżety :). Już dawno zrezygnowałam z kupowania ich Berkowi, bo to najzwyczajniej w świecie, nie ma sensu w przypadku mojego psa. Berek jest brudasem, jest bardzo silny, nieuważny, ślini się przeokropnie i bezczelnie wyciera się o moje nogawki. Czytaj dalej
W kontaktach z innymi psami, Berek do pewnych siebie nie należy. A może powinnam powiedzieć „nie należał”? Widać efekty naszej pracy, czyli uczęszczania na zajęcia z psiego dobrego wychowania i dodatkowego socjalizowania Berka pod kontrolą trenerki. Psi Ryj zawsze miał kontakt z innymi psami, ale widocznie dla niego to było za mało, lub było to nie do końca odpowiednie psie towarzystwo. Czytaj dalej
*FAFIK ZNALAZŁ DOM
Wyprowadzka z Krakowa zbliża się wielkimi krokami. U mnie w życiu od kilku dni trwa seria „ostatnich razów”. Brzmi to dramatycznie, ale jakoś musiałam to nazwać, chociażby na własny użytek. Tak naprawdę rzadko kiedy można powiedzieć, że coś dzieje się w życiu po raz ostatni, ale łatwo znaleźć to co zmienia bezpowrotnie swój charakter i kontekst. Czytaj dalej
Z Krakowem wiąże się wiele istotnych wydarzeń w moim życiu, ale to i taki małe miki w porównaniu z tym ile ciekawego spotkało tu Berka. W końcu to właśnie w tym mieście spędził większą część swojego życia. Dlatego chciałabym przypomnieć najciekawsze miejsca i sytuacje, których myślę, że Berkowi będzie brakować, które mu się podobały i z których zawsze się cieszył. Czytaj dalej
Berek nie lubi upału. Nie dziwi mnie to – jest czarny, długowłosy, a jego rasa wywodzi się ze Szkocji, gdzie w lato średnia temperatura sięga około 18-20C… Zaznaczam: średnia temperatura… W związku z tym nie musi być wcale gorąco, by mój pies był zagotowany. Czytaj dalej
Berek ma 3,5 roku i od 3,5 roku uczę się mojego psa. I tak pewnie będzie przez resztę jego życia. Psi Ryj jest moim pierwszym psem, a wiadomo, że pierwszy pies wychowuje raczej nas, a nie my jego. Nasze trio Ewowo-Adamowo-Berkowe nie jest tu wyjątkiem :).
Jeśli chodzi o wybór rasy to miałam to szczęście, że moi rodzice mieli gordona, gdy ja przyszłam na świat. Czytaj dalej
Żarcie, żarełko – odkąd Berek jest na diecie BARF, Psi Ryj dostaje minimum dwie niespodzianki dziennie, czyli jeśli skupimy się tylko na jedzeniu, to śmiało mogę założyć, że gwarantuję psu dużo frajdy. I po Berku to widać. Czytaj dalej
Kiedy i dlaczego zwróciłam uwagę na wydarzenie „Czy żebracy mają Twojego psa?” (klik) na FB? Wydarzenie zostało stworzone z inicjatywy Stowarzyszenia Wspierania i Rozwoju Schroniska dla Zwierząt w Kołobrzegu „REKS”, które także wystosowało na swojej stronie Czytaj dalej
Pamiętam, jak byłam mała, rodzice zawsze mi powtarzali, że gdy widzę obcego psa to mam nie biec. Mówili, że mam spokojnie iść i koniec. Nie wykonywanie gwałtownych ruchów, gdy koło mnie przechodził pies, było dla mnie jako dziecka normą. Wiem, że to było dawno – inne czasy bez internetu, tylu samochodów, zabawek, ale za to z Kaszpirowskim w TV. Wydaje mi się jednak, że nic się nie zmieniło w dziedzinie psich i dziecięcych zachowań, przybyło tylko gadżetów i zmieniła się może perspektywa na niektóre tematy. Czytaj dalej
… no nie widać 🙂 Dziś naprawdę to zauważyliśmy, bo wybraliśmy się na wspólny spacer z (prawie białym) seterem angielskim. Berek i my mieliśmy ogromną przyjemność poznać śliczną, młodziutką Figusię. Zabraliśmy psy na pola, żeby mogły swobodnie pobiegać, i w razie psich nieporozumień, zająć się każdy swoimi sprawami. Berek nie należy do wyjątkowo towarzyskich psów i wiedziałam, że musi mieć swoją przestrzeń – w końcu w pola idzie się pracować :). Na szczęście psy się dogadały. Figa grzecznie obserwowała węszącego Berka i nie właziła mu pod nos, gdy tropił. A w przerwach pomiędzy smrodami i bażantami Berek nawet raczył się z sunią pobawić ;).
Pies Berek 